<< Home Page | Ademar Index

Aesop's Fables: Ademar

45. CANIS ET LUPUS
(Perry 346)

Canis et L[upus] dum uenirent, ait L[upus] Cani : Unde, frater, sic mitis et bene pinguis? C[anis] r[espondit] : Quia sum custos domus latrones contra uenientes; nullus passim ingreditur; nocturnum furem nuncio; effertur mihi panis, dantur ossa, et carnem proiiciunt familia; si quid ei superat, quod fastidit ciborum mihi porrigitur; ita uenter meus impletur; me blandiuntur omnes; mihi aqua abunde est; otiosus uita fruor. Et L[upus] : Bene, inquit frater : uellem ita mihi contingeret sic otiosum satiari cibo, et suo tecto melius uiuere. Et C[anis] : Si uis bene uiuere, ueni mecum in cubile; ne timeas. Cum ambularent simul, uidit Lupus Cani collum catenatum, et ait : Dic, frater, quid est hoc, quod circa collum tuum uideo? Et C[anis] : Quia sum acrior, in die ligor, nocte soluor; intra domum sum uagus; ubi uolo, hic dormio. Et L[upus] : Non mihi est opus frui ista (sic), quae laudasti. Viuere uolo liber ad quod euenerit mihi; ubi uolo, peragro; nulla catena me tenet; uiae mihi patent in campo aut in montibus; nullus metus; pecora prius gusto; canibus ingenium deludo. Viue ut consuesti; ego consuete uita fruar.
Quia dulcis est libertas, et est laetus [actus] bene agendi, et in liberis sunt saeuitia, in seruis et gloria, et pollere uidemus seruos, et pro nihilo esse liberos.