 |
 |
Aesop's Fables: Ademar
53. CICONIA, ANSER ET ACCIPITER Ciconia, dum ad solitum deuenisset stagnum, inuenit Anserem se creberrimis
mergentem undis. Inquirit ab ea cur hoc faceret. R[es]p[ondit] : Consuetudo
nobis est; nam escam in limo reperimus, et Accipitris impetum ad nos uenientis
sic euadimus. Cui Ciconia : Sum Accipitri (sic) ipsa fortior. Sed tene
amicitiam mecum, et faciam te illi insultare. Credidit, et protinus eius
petiuit auxilium. Quae dum cum illa foras in agrum exiret, illico Accipiter
superuenit, et comprehensum Anserem unguibus deuorauit. Cui Anser e contra
: Qui se tam flebili patrono coniungit, peiori nece finiri debet. The Latin text of Ademar shown here is taken from Léopold Hervieux, Les fabulistes latins depuis le siècle d'Auguste jusqu'à la. fin du Moyen-Age (1893-1899). |
