62. CANIS SENEX ET DOMINUS (Ademar)

Aesop's Fables: Ademar

62. CANIS SENEX ET DOMINUS
(Perry 532)

Canis cum Domino suo semper satisfecisset iuuenis uenando, angustia grauatus et sua aetate tardus, dentem autem infirmum ferens, cum comprehenderet Leporem, Lepus sua uirtute de ore Canis exiuit, et quia non fuerat laesus, per campum fortiter Canem fatigat. Irascitur Dominus Cani, et obiurgat ineptum rei. Cui Canis : Sat (lege : Sunt) animae sine uirtutibus; sunt mihi scabrosi dentes. Fui aliquando fortis; laudasti quod fui, mihi iam damnas quod sum. Memor esto pristinis; quod hodie possumus, bona gratia apud te.
Si quis bene egit iuuenis, senex male pati non contempnatur, et suum (lege: senem) exhorrere nulli debent. Fuit quondam iuuenis, et si non uis senex, dilige facta eius opera priora.

The Latin text of Ademar shown here is taken from Léopold Hervieux, Les fabulistes latins depuis le siècle d'Auguste jusqu'à la. fin du Moyen-Age (1893-1899).