Aesop's Fables: Aphthonius
Aphthonius 29 = Perry
124
Μῦθος ὁ τοῦ κόρακος καὶ τῆς
ἀλώπεκος παραινῶν ἀπατῶσι μὴ πείθεσθαι.
Τῷ κόρακι θήραμα τυρὸς ἦν καὶ ἐν μετεώρῳ φέρων ἐκάθητο. ἰδοῦσα δὲ ἀλώπηξ
ἀπάτῃ περιενόστει τὸν κόρακα: << τί ταῦτα ; - λέγουσα - μετριότητι
μέν, ὦ κόραξ, διενήνοχας σώματος. χροιὰν δὲ φέρεις τῇ τῶν ὀρνέων ἡγεμονίᾳ
προσήκουσαν: εἰ δὲ καὶ φωνὴ παρῆν, ἅπασαν εἶχες τὴν τῶν ὀρνίθων ἀρχήν.
>> ταῦτα δὲ εἶπε πρὸς ἀπάτην. ὁ δὲ ὑπαχθείς, τὸν τυρὸν ἐκβαλών, ἀνέκραγε
μέγιστον, φωνῆς ἐπίδειξιν, τὴν ἀφαίρεσιν ποιῶν τοῦ θηράματος. ἡ δὲ λαβοῦσα:
<< φωνὴ μέν, ὦ κόραξ, - εἶπε - προσῆν, ὁ δὲ νοῦς ἐπιλέλοιπεν. >>
Ἐχθροῖς πειθαρχῶν ὑποστήσῃ τὴν βλάβην.
F. Sbordone, Rivista Indo-Greco-Italica, 16 (1932), pp. 47-57. |