Aesop's Fables: Aphthonius
Aphthonius 31 = Perry
101
Μῦθος ὁ τοῦ κολοιοῦ παραινῶν
τὴν πλεονεξίαν μισεῖν.
Κάλλους ἦν ἀγὼν καὶ παρὰ τῷ Διὶ κριθησόμενοι πάντες οἱ ὄρνεις ἐφοίτων:
Ἑρμοῦ δὲ τὴν κυρίαν ὁρίζοντος, ποταμούς τε καὶ λίμνας ἅπαντες κατελάμβανον,
τὰ μὲν φαῦλα τῶν πτερῶν ἀποβάλλοντες, τὰ δὲ κρείττω φαιδρύνοντες. κολοιὸς
δὲ οὐδὲν εὐπρεπὲς ἔχων ἀπὸ τῆς φύσεως, ἃ τῶν ἄλλων ἐξέπιπτε, ταῦτα οἰκεῖον
συνέθηκε κόσμον. γλαῦξ δὲ μόνη ἐπιγνοῦσα, τὸ ἑαυτῆς ἀφῃρεῖτο τὸν κολοιὸν
καὶ τὰ ἄλλα πράττειν ἀνέπειθεν. ἀφαιρεθεὶς δὲ τὰ παρὰ πάντων ὁ κολοιός,
γυμνὸς εἰς τὴν Διὸς ἀφίκετο κρίσιν.
Νόμος ἐπείσακτος αἰσχύνη τοῖς ἔχουσιν.
F. Sbordone, Rivista Indo-Greco-Italica, 16 (1932), pp. 47-57. |