 |
 |
Aesop's Fables: Romulus Anglicus51. de vulpe et columba (p. 599 in Hervieux; Perry). Vulpes, nivis tempore de caverna ad querendam escam egressa, Columbam
in crucis summitate sedentem vidit, et eam optavit. Accessit ergo prop(r)ius,
et, facta salutacione, solite calliditatis verba sic protulit : Miror
satis, quod, flante Borea et aere nivibus et nimbis turbato, tam sublimes
sedes eligatis. Meo igitur consilio, locus inferior et nobis vicinior
placere vobis deberet, ut confabulando diem deduceremus. Columba respondit
: Parvi cordis sumus et timidi, et inde pro securitate in eminenti libenter
sedemus. Procul sit, ait Vulpes, omnis timor et horror; recenter enim
de curia venio, ubi lites prohibite sunt et rapine, et lecte sunt carte
perpetue pacis, nec auderem pro vita mea (vel) curve vos respicere. Tunc
ait Columba : Si vera nuncia refertis, nobis scripta fides placet et pacis
littera lecta; libenter quoque redimeremus tempus in fabulis vestris;
sed ecce duo in equis canes trahentes per viam hanc insistunt, venandi
studia, ut michi videtur, promittentes. Hiis ergo auditis, Vulpes territa
si prope sint inquirit, et si latitando eos fallere possit interrogat.
De canibus enim, utrum litteras pacis audierint vel non, se dubitare dicit.
[Et ait Columba : Forte littere sunt scripte, sed non sigillate.] The Latin text shown here is taken from Léopold Hervieux, Les fabulistes latins depuis le siècle d'Auguste jusqu'à la. fin du Moyen-Age (1893-1899). Volume 2.: Phèdre et ses anciens imitateurs directs et indirects, pp. 564-652. |
