Aesop's Fables: Walter of England
Fable 45. De filomena et accipitre.
Perry 567
Dum filomena sedet, studium movet oris amenum,
Sic sibi, sic nido visa placere suo.
Impetit accipiter nidum: pro pignore mater
Supplicat; alter ait: "Plus prece carmen amo.
Nec prece pretio, sed ameno flectere cantu
Me potes." ille silet, dulcius illa canit.
Mente gemit, licet ore canat, mens eius acescit,
Cuius mellifluum manat ab ore melos.
Impia fatur avis: "Sordet modus iste canoris."
Et laniat natum, matre vidente, suum.
Mater obit, nec obire potest: sic vivit, ut ipsam
Vincat vita necem, plus nece cladis habens.
Cor matris patitur plus nati corpore: corpus
Rodit avis rostro, cor fodit ense dolor.
Vestigat sua pena scelus: nam, fraudibus uso
Aucupe, fraudosam viscus inescat avem.
Fine malo claudi mala vita meretur: iniquus,
Qua capit insontes, se dolet arte capi.
Text
as published in Boldrini, Sandro. Uomini e bestie: le favole
dell Aesopus latinus. Lecce: Argo, 1994. |
