Aesop's Fables: Ademar
26. GRACULUS INTER PAVONES
(Perry 472)
Tumens inani Gragulus (sic) superbia pennas Pauonum, quae deciderant,
sustulit, seque exinde ornauit; contempnens suos miscuit se Pauonum formoso
gregi. Illi imprudenti pennas eripiunt aui, effugantque miserum. Male
multatus Gragulus rediit moerens ad proprium genus; a quo repulsus luctificam
iterum sustinuit notam. Tunc quidam ex his, quem pridem desperxerat, ait
: Contentus nostris si fuisses sedibus, et pati quod natura dederat uoluisses,
nec illam expertus contumel[iam] fuisses, nec ad hanc repulsus peruenire
potuisses miseriam.
Ne libeat gloriari quenquam bonis alienis, suis quin p[otius] uiuere
malle.
The Latin text of Ademar shown here is taken from Léopold Hervieux, Les fabulistes latins depuis le siècle d'Auguste jusqu'à la. fin du Moyen-Age (1893-1899). |