Aesop's Fables: Aphthonius
Aphthonius 17 = Perry
351
Μῦθος ὁ τῆς ἐλάφου νουθετεῖν
παραινῶν τὸν καὶ πράττειν δυνάμενον.
Ἔλαφον ἡ μήτηρ ἐνουθέτει << τί ταῦτα: >> λέγουσα << κέρας
μέν, ὦ παῖ, παρὰ τῆς φύσεως εἴληφας, μεγέθει δὲ διενήνοχας σώματος καὶ
οὐκ οἶδ' ὅ τι παθών, ἀποδιδράσκεις ἐπιόντας τοὺς κύνας. >> ταῦτα ἦν, καὶ
κυνῶν δρόμος ἠκούετο πόρρωθεν: ἡ δὲ μένειν τῷ παιδὶ παραινέσασα, αυτὴ
τῆς φυγῆς προκατήρξατο.
Παραινεῖν ἕτοιμον ἃ ποιεῖν ἀπορώτερον.
F. Sbordone, Rivista Indo-Greco-Italica, 16 (1932), pp. 47-57. |