Caspar Barth (1612)
Book 1 - Fable 2. Cicada et Noctua.
Cicada multa Noctuae mala ingerens,
Strepebat absonis modis.
Eamque noctuinum habere nomen, et
Idem omen; esse nil, nisi
Tenebrionem. Amare se merum diem
Apollinis lyrae aemulam.
Rogabat illa, conticeret. ista iam
Strepebat horrride magis.
Rogata denuo, incitabat, impudens
Cicada, denuo sonum.
Dolum ergo machinata noctua est ei:
Ego autem inepta, dictitans,
Apollinis quae aviculam tenerrimam
Tacere iusserim. Cane,
Cane, o diserta: Nectaris mihi hoc die
Minerva poculum dedit,
Eo remunerabor ipsa canticum
Tuum, lepore nobile.
Cicada credit, adque noctuam venit,
Siti ante semimortua.
Cavo evolans eam necavit, atque se
Dolo ulta, Noctua, est bono.
Malo bonos lacessere ausa carmine
Meretur opprimi cohors.
Caspar von Barth (1587-1658). Fabularum Aesopiarum Libri III, published in 1612. Available online at the University of Mannheim. |
