Aesop's Fables: Romulus Anglicus
122. de accipitre et noctua (p. 641 in Hervieux; Perry).
Accipiter et Noctua in una arbore nidificabant, et talis fuit inter eos
concordia, ut, mutua familiaritate, alter in alterius nido ova sua poneret.
Unde contigit inter pullos Accipitris pullum Noctue prodire et ab Accipitre
foveri et pasci. Factum est autem, ut inmundus ille pullus nidum fedaret
Accipitris. Quod cum vidit Accipiter, rem fedam ab(h)ominatus, nidum despexit
et pullos suos. Illi autem, iam fame deficientes, ad patrem in fortitudine
clamaverunt : Cur nos, pater, deseris, aut quare deficientibus nobis solito
pietatis studio escam non tribuis? Quibus ille respondit : Multis iam
annis in hac [arbore] resedi et pullos habui; sed numquam prius fedatum
nidum meam inveni. Et responderunt illi : Nobis hoc iniuste imputatur,
cum frater noster ille cum magno capite solus hoc fecerit. Quo audito,
ait pater : Potui quidem eum fovere et de testa producere, sed naturam
suam non possum inmutare.
Moralitas. Licet doctrina multum possit operari in homine, forcior (sic)
tamen est in eo ius nature.
The
Latin text shown here is taken from Léopold Hervieux, Les
fabulistes latins depuis le siècle d'Auguste jusqu'à la.
fin du Moyen-Age (1893-1899). Volume 2.: Phèdre
et ses anciens imitateurs directs et indirects, pp. 564-652. |