<< Home Page | Rom. Ang. Index

Aesop's Fables: Romulus Anglicus

19. de ranis et rege earum (p. 578 in Hervieux; Perry 044).

Rane multe, seditiose viventes in palude, dixerunt quod vellent habere regem qui eis iura daret. Rogaverunt ergo Iovem ut eis regem dare vellet, sub cuius imperio lites quiescerent et pax firmaretur eterna. Jupiter ergo, videns quia iusta erat earum peticio et de ratione hoc facere deberet, misit eis regem cui obedire deberent, truncum videlicet magnum, qui Superorum arce precipitatus, totam conquassavit paludem. Stupebant autem omnis Ranarum turba in adventum magni regis, et a conspectu eius fugientes, in antris suis se subtraxerunt. Post hec autem una maioris animi Rana, respiciens retro et quietam regis mansuetudinem intuens, socias vocavit et dedit eis animum ut regem salutarent. Que paulatim accedentes, magis et magis ause sent venire. Appropriant ergo et circumdant eum et promittunt illi servitutem pressis cervicibus. Magnus igitur factus est strepitus, et magna, ut decuit, leticia. Sed, cum de iudiciis agendum erat, et ligneus inventus est dominus et legum regnandi ignarus, spreverunt illum, et sibi eum subiecerunt, super eum residentes et pedibus viliter ipsum conculcantes. Tunc iterum Rane Iovem pro rege pulsarunt, dicentes illum quem miserat ligneum esse et nullum. Jupiter ergo secundo eas exaudit et mittit eis colubrum qui districte regat letigiosas. Coluber ergo innata sibi feritate inmicius regem se exhibit, et solitos Ranarum tumultus solo nutu facile conpescit. Nulli enim parcit oculis (sic pro oculus) eius; sed omnes quas regere deberet, breves et longas, qualescumque arripit, devorat et deglutit. Tunc nempe plangunt Rane, et a conspectu tyranni fugientes conparare non audent; sed occulte Iovi mala sua nunciant, et talem ut auferat regem, omnes unanimiter rogant. Sed ait Iupiter : Rex ist ferendus est vobis, quia lites conpescere novit, et pacem dare paludi quam voluistis.
Moralitas. Sic homines, sub mansueto domino positi, nullum eum reputant pro eo quod mitis est, et alium desiderant; fugiunt ergo sub illo qui durus est; cuius tyrranidem cum grave ferunt, eo carere vellent, sed nequeunt.