Aesop's Fables and Other Parables: Odo of Cheriton
59. DE HOMINE QUI POSUIT SERPENTEM IN SINU SUO.
Perry 176
Quod non est confidendum de hoste suo.
Serpens semel iacebat super terram gelatam et multum algebat. Homo quidam
hoc uidens, pietate motus, accepit Serpentem et posuit in sinum suum ad
calefaciendum. Serpens calefactus Hominem fortiter pungebat. Et ait: Quare
ita male me punxisti? quia sinu meo pro bono tuo te collocaui? Respondit:
Nonne scis quod semper sunt inimicie inter genus meum et hominem, et naturaliter
ipsum odio? Nonne scis quod Serpens in sinu, Mus in pera, Ignis in grenio
(sic) male remunerant hospites suos?
Saraceni captiui, quando possunt, dominos suos perimunt et euadunt.
Similiter peruersus, licet beneficium ab eo, quem habet odio, recipiat,
semper, cum poterit, ei nocebit. Vnde quidam: / Odero, cum potero; si
non, inuitus amabo. / Similiter, qui malam habet naturam, semper, cum
potest, naturam suam exercet. Ideo hominem naturaliter peruersum nunquam
tibi associes, nunquam te ipsum ei credas.
59a. DE HOMINE INGRATO ET SOCIO MALE REMUNERANTE.
Perry 618
Quidam magnum honorem Seruienti regis impendit. Ille Seruiens illum solum
accusauit. Vocatus est ad curiam et inculpatus; et nouit quis hoc procurauit,
et uocauit eum in partem et dixit: Nonne seruiui tibi, ut potui? Nunquam
fecit tuum displicere. Quare laboras ad dampnum meum? Alius respondit:
Bene scio quod honorasti me, et nunquam malum mihi intulisti. Sed hec
est natura nostra in terra ista, quod semper malum rependimus illis qui
bona nobis contulerunt.
Hec est natura Diaboli, qui semper malefacit amicis suis et non aliis;
pessime remunerat illos qui ei seruiunt.
The
Latin text of Odo shown here is taken from Léopold Hervieux, Les fabulistes
latins depuis le siècle d'Auguste jusqu'à la. fin du Moyen-Age (1893-1899).
There is a delightful English translation of Odo by John Jacobs, which is still
in print. It's a lovely book!
|