Aesop's Fables and Other Parables: Odo of Cheriton
66. DE PAVONE DEPLUMATO.
Perry 621
Contra uanam gloriam et cetera.
Pavo, inter ceteras aues plumis ornatus et diuersis coloribus distinctus,
mansuetus et curialis, uenit ad congregationem auium. Venit Coruus et
rogauit quod daret ei pennas duas. Ait Pauo: Quid facies pro me? Et ait
Coruus: Alta uoce in curiis coram auibus te laudabo. Pauo pennas suas
ei concessit. Similiter Cornix peciit et impetrauit; sic Cucula et multe
alie aues, quod Pauo totus deplumatus remansit. Debuit pullos suos cum
ali(i)s protegere; non potuit, quia pennas non habuit. Superuenit frigus,
et periit. Pulli ab eo recesserunt, et prout pot[u]erunt uixerunt.
Sic quandoque rex, uel comes, uel miles, uel episcopus habent multas
uillas, castra, campos et uineas, et est quasi Pauo multis uariis pennis
bene ornatus. Veniunt et adulatores, Hospitalarii, Templarii, monachi,
canonici ad talem Pauonem, petunt terras, uineas, castra, donaria; promittunt
laudes, missas orationes. Stultus Pauo quando adquiescit, et possessiones,
unde ipse et sui deberent uiuere, aliis distribuit./ Sic fecit quidam
rex Aragonum; vnde successores sui non pot[u]erunt, ut decuit, milites
tenere, nec inimicis resistere, nec regnum suum defendere. / Sic quandoque
de militibus uidemus quod tantum dant religiosis, quod totique remanent
deplumati et heredes exheredati.
The
Latin text of Odo shown here is taken from Léopold Hervieux, Les fabulistes
latins depuis le siècle d'Auguste jusqu'à la. fin du Moyen-Age (1893-1899).
There is a delightful English translation of Odo by John Jacobs, which is still
in print. It's a lovely book!
|