<< Home Page | Rom. Nil. Metricae Index

Aesop's Fables: Romuli Nilantis Fabulae Metricae

24. de leone et pastore (p. 679 in Hervieux; Perry 563)

Nemo accepti spernat bene reddere doni.
Hunc rumor fatur narrans hic ore loquaci;
Cum leo per saltus lustrabat feruidus olim,
Venandi causa, plantam quod spina tenebat,
Pestiferoque dolens durus leo calce tumescit.
Tunc intus sanies fetens collecta putrescit,
Atque ferus planta pergens iam claudicat una,
Ast claudus medicis querens cataplasma salutis.
Mortales illum timidi iam corde timebant,
Ac prompto potius cuncti tunc calce fugiebatn,
Quamque fero tali credebant ferre medelam.
En tandem gradiens lassus per lustra ferina,
Pastorem ad quendam pascentem in gramine uenit.
At pastor uiso tremuit tunc corde leone;
Sed timide pauidus cogitans hec mente retractat,
Cum leo iam tremulum sequebatur gressibus illum,
Tunc pecora in siluis linquens pascentia densis.
Quod fuga tunc tremulis iam defuit artubus omnis,
Martialis timidis iam pugnans atque lacertis,
Ast timidus pastor persistens sede sedebat.
Ec[c]e sua cepit cauda gaudere feroci
Horridus ac leo, demonstrans sibi uulnera plante.
Cum pastor, scrutans illum quesisse medelam,
Exilem sumpsit subulam medicamina daptam.
Cum tumidum uulnus medicans aperiret opertum,
Tunc saniesque foras currebat flumine firmo,
Funditus ac spinam deducens eruit illam.
Protinus ast leo cognoscens mecodia (sic) pestis,
Pastorisque manum iam linguens ore modesto,
Paulisper, gaudens, certo tunc tempore sedit.
Incolumis sumpta pergens uirtute redibat.
Post igitur spatium magnum non temporis, idem
Ascendens leo siluarem per lustra secerna
Discipule capitur puteo tunc calce cadente,
Indigeneque ligant ducentes inde receptum.
Amphiteatrum componunt aliisque ferinis.
Includunt ludo regum peneque reorum
Mordacem rapido rostro fortemque leonem,
Tempora quod tali currebant more uetusta,
Et reges turmas cingebant, lege ferina,
Aut mucro lapidum, patule uel cespite fosse,
Pascebantque feros humana carne leones
Atque feram turbam tali sic ordine clausam.
Sic ergo horrigeris raptus leo moribus ipse
Predictusque feris mansit cum cetibus audax.
Ast pastor quoque certo iam tunc tempore peccans,
Ferrea duriferis ductus per regmina regis,
Cum coramque stetit regali sede corusca,
Rex illum dirus pro tali crimine dampnans,
Tuncque feras iussit illo pascique leones.
In clarum amphiteatrum missus numine regni;
Sedque feris patulo currens cum gutture seuis,
Deuotam promptus mordax leo sumere predam,
Corde sui medicum cognouit uulneris illum.
Cui blanda cauda gaudens ac luimine leto,
Letiferis pedibus concurrens obuius illi,
Mortigeris uocem letus ceu faucibus affert,
Atque feroci illum conseruans dente ferina,
Circiter ac cauda faciens iam signa rotunda,
Bestia nulla ferox illum ut post tangere, curat.
Atque choorsa adstans hoc cernens milite multo,
Iam mirum referens transmisit famina regi.
Aligeris surgens festinat gressibus ipse.
Ludere pastori tunc cernens ille leonem,
Admirans illum duci rex imperat ipso
Vel saxo ex muri au[t] putei munimine fusci,
Eductumque foras iam rex interrogat illum
Quare sibi leo prestabat precordia fida,
Arida uelque cibis conclusit guttura missis.
Ast tremulus pastor narrans tunc faucibus inquit,
Ceu leo pestiferam olim gestans uulnere plantam,
Atque ipsi certam tribuit tunc ille medelam.
Quare permotus iussit dimittere rexque
Ast utrumque, uirum domibus, siluisque leonem,
Quod fidi steterint sibimet per pectora firma.
Haut secus en reddat facti sibi munera quisque,
Protinus aut poteris, uel si post tempora sera.